Lichaam maakt zelf ook acrylamide aan

De vermoedelijk kankerverwekkende stof acrylamide krijgen we niet alleen binnen via voedsel, ons lichaam kan het ook zelf aanmaken. Ook mensen die alleen onverhit voedsel eten, hebben namelijk acrylamide in hun lichaam. Dat ontdekten onderzoekers van het Duitse Federale Instituut voor Risicobeoordeling (BfR).   

Zelfproductie van acrylamide

Acrylamide ontstaat wanneer zetmeelrijke voedingsmiddelen worden verhit en komt bijvoorbeeld voor in friet, aardappelchips, brood en koffie. Een team van onderzoekers van het Duitse BfR onderzocht de aanwezigheid van acrylamide in het lichaam van 52 mensen met 3 verschillende eetpatronen: een groep met een gemengd eetpatroon, een groep met een veganistisch eetpatroon en een groep die alleen rauw voedsel at. De verwachting was dat het gemeten acrylamidegehalte in de urine en het bloed van de deelnemers die alleen rauw voedsel aten extreem laag zou zijn. Verrassend genoeg was het acrylamidegehalte in hun lichaam 25 procent (in urine) en 48 procent (in bloed) ten opzichte van de gemengde eters. Deze resultaten wijzen volgens de onderzoekers op een aanzienlijke zelfproductie van acrylamide in het lichaam, mogelijk door processen zoals oxidatieve stress of de werking van darmbacteriën. 

Meer acrylamide bij plantaardig eetpatroon

Daarnaast bleek uit de studie dat mensen die plantaardig aten meer acrylamide in hun lichaam hebben dan de gemengde eters. Hun acrylamidegehalte was gemiddeld 40 procent hoger. Dit is volgens de onderzoekers vermoedelijk te wijten aan een gemiddeld hogere consumptie van gefrituurde groenten, vleesvervangers gemaakt van tofu of seitan en brood. 

Gezondheidsrisico’s beperken

Om de gezondheidsrisico’s van acrylamide te beperken, zijn voedselproducenten in de EU verplicht maatregelen te nemen om het acrylamidegehalte in voedingsmiddelen te verminderen. De bevindingen werpen nieuw licht op de gezondheidsrisico’s van acrylamide, omdat nu duidelijk is dat ook het lichaam zelf bijdraagt aan de aanwezigheid van deze stof. De onderzoekers concluderen dat verder onderzoek nodig is om te bepalen hoe deze interne vorming van acrylamide het risico op ziekten zoals kanker beïnvloedt. 

Bron: Bundesinstitut für Risikobewertung